Reisverhaal Verona-Venetie met blaffende honden, armoede, gulle italianen, kamperen in tuinen en ...

Zoals beloofd nog het reisverhaal van Verona naar Venetie. Na ontbijtje met de Belgen op de tandem op het fietsersterras van de supercamping in Verona en het bijwerken van blog en foto's, door de drukke stad door naar Montagnana. Dan zie je dus ook echt andere stukken van Verona dan alleen de prachtige binnenstad. Eenmaal buiten de stad reden we door fruitgaarden, zelfs meloenveldrn kwamen we tegen. Verder veel (beschilderde en/of gele) huizen met grote hekken en hard blaffende kleine honden. Nog koffietje op terrasje in Zevio gedaan, vaak zitten daar alleen maar mannen. De contrasten later op de route waren groot, grote huizen en ook dorpen waar de armoede van af straalde. Waar leegstand is ook op het platteland. Er was ook zo goed a ls geen horeca (meer) te vinden, wat restte waren de borden van wat ooit was. Aangekomen in Montagnana stuitten we gelijk op een Lidl, waar we andere Reitsmafietsers troffen. Lidl is top in Italie, echte tomaten, Reggiano parmezaan zo in het schap net als buffelmozzarella. We besloten een salade Caprese te maken. We wisten al uit het boekje dat we in de tuin van de jeugdherberg mochten kamperen. Behalve de andere Nederlanders en wij was er niemand. Voor € 10 mochten we alle faciliteiten gebruiken.  Fijn, want 's avonds was het koud. Toen we naar bed gingen regende het, toen we opstonden vrijdag 28/6 nog steeds. Gelukkig werd het iets minder, maar even gaan ontbijten in een caffettaria in deze mooie ommuurde stad. Dat is zo super van Italie, voor 4,50 euro eet je je ontbijt (koffie of thee of cappu met croissant of ander lekkers) samen. Daarna tent toch maar ingepakt en op pad naar Ferrara. Leuke route via vooral rustige (dijk)weggetjes en na regenachtige start goed
weer. Geluncht in het rustige Badia Polesine, lekkere panini's bij aardige Chinezen. Door naar villadorp Fratta Polesine, nog twee van deze oude villa's gefotografeerd. Daarna via Francolina naar camping Communale in Ferrara. Daar troffen we Danny uit Zaandam, hij was na een bruiloft in Volterra per fiets richting Nederland vertroken via Reitsmaroute. Leuke gast. Tent opgezet en wat gaan eten in de stad, we waren de poortsleutel vergeten, dus konden maar kort in Ferrara zijn. Na een slapeloze nacht door een feest bij de sportclub tot 03.00 uur de volgende morgen met Danny ontbeten. In Ferrara zouden we keuze maken: Zware Apennijnenroute (door ervaren fietsers afgeraden), klimroute door Umbrie of kiezen voor Venetie en weer stukje naar boven. De 1e optie viel af, voor de 2e vonden we het wat krap worden gezien de tijd die we nog hadden en de manier waarop we wilden fietsen, bovendien trok een wateromgeving ons wat meer dan het snikhete zuiden. We besloten voor Venetie te gaan, maar rome-stuk afmaken vanaf Ferrara doen we zeker nog een keer (met minder bagage en bij aangenamer fietsweer). Dus za 29 juni van Ferrara richting tussenstop Papozze vertrokken, mooie rustige route langs de Po. Bij Polesella (Ro) op terrasje bij Po heerlijk geluncht, Ruud lasagne, ik ravioli met aardappel. Dit soort tentjes zijn de aangename verrassingen. Nog fietser (militair) gesproken of er nog andere fietsroute was naar Venetie, via Chioggia, volgens hem niet. Papozze zullen we nooit meer vergeten. Het dorp was een soort van verlaten, we wilden even boodschappen doen voor we naar camping gingen. Zagen een barretje met alleen mannen, waren soort bezienswaardigheid daar, wat gedronken (spritz 1,50) tot winkels opengingen, kregen een zak chips cadeau. Daarna naar soort supermarkt voor ham, kaas, fris en wijn, daar kregen we koekjes cadeau ('s morgens kregen we bij Ferrara al de abrikozen voor niets bij Frutta & Verdura). Toen naar slager voor de yoghurt en naar groenteboer. Daarna op zoek naar de camping, die niet meer bleek te bestaan. Dan maar b&b in het dorp, daar was niemand, ondertussen hadden we een kaartje gekregen van iemand met b&b in dorp verderop. Daar maar naar toe, maar ze kreeg gasten, wel mocht de tent in hun tuin. En we konden nog douchen voor de gasten kwamen. Serena was de gastvrouw, Pietro het leuke zoontje, man Marco en hond Mimo, later kwamen gasten en Mattias de andere zoon. We kregen drinken, verse pizza, later koffie, taart en verse pasta, terwijl we alleen betaalden voor tent en ontbijt. Super. Ook het ontbijt was top, uiteraard op zn Italiaans ook met taart, en zelgemaakte marmelade, eigen gebakken brood, eitje.... Het leuke van minder toeristische gebieden is dat de mensen aardiger zijn en je je met Italiaans moet redden.
Zondag 30/6 dus door naar Venetie. Via koffiestop in Carvarzere, waar de Italianen al aan apero zaten in hun zondagse flaneerkleren, leuke sfeer, door naar Codevigo via stuiterend niet te fietsen asfalt. Volgens Ruud was er vanaf daar een fietspad naar Chioggia, maar de Italianen leken het niet te kennen op 1 na. Toch maar gaan proberen, leek ons gaaf om via waterkant Venetie te bereiken. Fietspad was zoeken en opeens hield die ook op. Door langs drukke weg (nooit fijn). Chioggia was een leuke stad, willen we nog wel keertje bezoeken. Daar met soort veerpont naar Pellestrina, daarna op fiets verder, weer stuk veerpont, daarna op fiets verder op het Lido en daar watertaxi naar Punta Sabbioni. Wat gaaf om zo bij Venetie binnen te komen, langs het water met al die (zeil)boten. Toen naar camping Marina di Venezia (waarvik ooit 15 jr geleden met Tanja was). Er stond een staff-entertainmentteam en we moesten a raison van € 46 per nacht minimaal 7 nachten blijven, niet dus!!! Zagen bordje van agricamping Mose en besloten daarheen te gaan, gelijk leuk bij twee Italiaanse dames met eigen groente, eigen prosecco. Hier sloten we onze fietstocht van 1700 km af, uiteraard met prosecco. Nog pastaatje gekookt met tomaat, zucchini en kaas.